Dag 5, 11 mei 2017
13 mei 2017 - Oakhurst, California, Verenigde Staten
We plannen vandaag nogmaals een bezoek aan Yosemite. We willen de Yosemeti Falls zien. Eerst even uitgerust en ontbeten.
Na het onbijt deden Gesina en ik boodschappen. We haalden wat folders op bij de touristinformatie. Zij raadde ons af om naar het park te gaan. Het zou te druk zijn en geen parkeerplek meer te vinden. En voor wandelen vond ze het ook te warm. Het tegendeel bleek waar te zijn. Beiden zouden lukken deze dag. Eerst even tanken. Je betaalt hier van te voren hoeveel je wilt tanken. Benzine is hier veel goedkoper ,de helft van de prijzen in nederland.
De tocht naar Yosemite is prachtig. We genieten van elke kilometer. We gingen parkeren vlakbij halfdome, daar is t rustiger en vandaar met de shuttlebus naar de Yosemite fall. Deze waterval is de hoogste van noord Amerika en valt in 3 delen naar beneden. De wandeltocht hierheen was fabelachtig. Lekgeprikt door muggen, dat wel. Vlakbij de onderste waterval raakte Robert ons kwijt. Gesina en ik waren zo enthousiast dat we direct doorliepen naar de waterval. Je werd op de brug voor de brug gedoucht door het water dat van de waterval opwaait door de wind. Hoe dichter bij je komt hoe natter je wordt. Het is echt steenkoud! Maar wat een prachtig gevoel. Zo machtig en krachtig komt het op je over.
Daarna naar Robert gezocht en samen nog een keer dit beleefd. We liepen van de waterval door en elke paar meter die we liepen vielen we steeds weer in een nieuwe verbazing. Het uitzicht op de waterval werd steeds mooier. We spendeerden teveel tijd hierdoor. Het was al kwart over 5 en we moesten nog teruglopen en de shuttle nemen. We wandelden naar het hotel in de hoop om daar nog een Giant Tree te kunnen zien. Totaal meer dan 10 km gelopen deze dag. Het was echter al veel te laat geworden. We moesten snel de shuttle nemen. Deze shuttle maakte een hele rondrit door het park. Het was al 19.00 uur toen we vertrokken, wat inhoudt dat we door het donker moesten rijden. En dat op onverlichte bochtige wegen. Er was nog een malloot die ons ging inhalen, er kwam een tegenligger, wat maar net goed ging. Een hele uitdaging. Complimenten voor Robert hoe goed hij kan rijden. Om 20.45 uur kwamen we aan bij Pop's restaurant. Een heel leuk familierestaurant waar we eerder hadden gegeten. Patty, Jennifer, Vanessa die hielpen in de bediening waren heel vriendelijk en vermakelijk.
Al met al was het een indrukwekkende en vermoeiende dag.
Na het onbijt deden Gesina en ik boodschappen. We haalden wat folders op bij de touristinformatie. Zij raadde ons af om naar het park te gaan. Het zou te druk zijn en geen parkeerplek meer te vinden. En voor wandelen vond ze het ook te warm. Het tegendeel bleek waar te zijn. Beiden zouden lukken deze dag. Eerst even tanken. Je betaalt hier van te voren hoeveel je wilt tanken. Benzine is hier veel goedkoper ,de helft van de prijzen in nederland.
De tocht naar Yosemite is prachtig. We genieten van elke kilometer. We gingen parkeren vlakbij halfdome, daar is t rustiger en vandaar met de shuttlebus naar de Yosemite fall. Deze waterval is de hoogste van noord Amerika en valt in 3 delen naar beneden. De wandeltocht hierheen was fabelachtig. Lekgeprikt door muggen, dat wel. Vlakbij de onderste waterval raakte Robert ons kwijt. Gesina en ik waren zo enthousiast dat we direct doorliepen naar de waterval. Je werd op de brug voor de brug gedoucht door het water dat van de waterval opwaait door de wind. Hoe dichter bij je komt hoe natter je wordt. Het is echt steenkoud! Maar wat een prachtig gevoel. Zo machtig en krachtig komt het op je over.
Daarna naar Robert gezocht en samen nog een keer dit beleefd. We liepen van de waterval door en elke paar meter die we liepen vielen we steeds weer in een nieuwe verbazing. Het uitzicht op de waterval werd steeds mooier. We spendeerden teveel tijd hierdoor. Het was al kwart over 5 en we moesten nog teruglopen en de shuttle nemen. We wandelden naar het hotel in de hoop om daar nog een Giant Tree te kunnen zien. Totaal meer dan 10 km gelopen deze dag. Het was echter al veel te laat geworden. We moesten snel de shuttle nemen. Deze shuttle maakte een hele rondrit door het park. Het was al 19.00 uur toen we vertrokken, wat inhoudt dat we door het donker moesten rijden. En dat op onverlichte bochtige wegen. Er was nog een malloot die ons ging inhalen, er kwam een tegenligger, wat maar net goed ging. Een hele uitdaging. Complimenten voor Robert hoe goed hij kan rijden. Om 20.45 uur kwamen we aan bij Pop's restaurant. Een heel leuk familierestaurant waar we eerder hadden gegeten. Patty, Jennifer, Vanessa die hielpen in de bediening waren heel vriendelijk en vermakelijk.
Al met al was het een indrukwekkende en vermoeiende dag.
